ماجرای زمین‌خواری، کوه‌خواری و باغ‌خواری به مثابه دُمل چرکینی است که سایه به سایه به دنبال بی‌تدبیری‌ها و سهل‌انگاری‌ها پیش می‌رود تا روزی برسد که نه زمینی باشد، نه کوه و نه دار و درختی و انسان در سایه آسمان‌خراش‌های غول پیکر محبوس شود و کمر خم کند و آن روز بدون‌شک روز مرگ انسان خواهد بود.